Pająk kwietnik i ommochromy

Powracam po świątecznej przerwie! Może ktoś się stęsknił, może ktoś nie, ale to nie zwalnia mnie z obowiązku nowego wpisu 🙂 i oto on! Proszę korzystać, wiedzę rozszerzać. W końcu Nowy Rok i nowe postanowienia 🙂

Dziś na tapecie jeden z mistrzów kamuflażu i znakomity łowca. Pająk kwietnik.

Najpierw słów kilka o kamuflażu. W świecie zwierząt nosi on nazwę mimikry, o której opowiem innym razem. Odmianą powyższej jest mimetyzm (jedni uznają te terminy za równe, inni określają mimikrę, jako podkategorię), czyli upodabnianie się zwierząt do otaczającego je środowiska lub innych zwierząt poprzez zmianę barwy, deseniu lub kształtu ciała. Mimetyzm często wiąże się ze skomplikowanymi procesami fizycznymi, w tym ze zmiana pigmentacji ciała, czyli gromadzeniem lub usuwaniem pigmentów w skórze. Zapytacie, w jakim celu te wszystkie starania? Zwierzęta ukrywają się dla samego ukrywania lub też są drapieżnikami i potrzebują być niewidoczne w momencie ataku/polowania. Drugi przypadek reprezentowany jest przez kwietnika (Misumenta vatia)(patrz zdjęcie).

O tym pająku można by powiedzieć: celebryta. Jest on chyba jednym z najbardziej rozpoznawalnych pająków w Polsce. Choć trzeba zauważyć, że najczęściej spotykamy samice. Są one znacząco większe od samców i chętnie przebywają na kwiatach. Paleta barw zawiera się pomiędzy kolorami: białym, a żółtym. Za zmiany barwy ciała odpowiadają bardzo konkretne grupy pigmentów, ommochromy. Są to związki chemiczne, które pierwotnie występują w oczach owadów i służą postrzeganiu barw. W oskórku znalazły się najprawdopodobniej wtórnie. Mają kolor od żółtego po czerwono – brązowy. Jak działają u kwietnika? Teren polowania samic to kielichy kwiatów. Wybierają zwykle te o barwie białej lub żółtej (jednak innymi kwiatami tez nie gardzą jak na zdjęciu). Przez kilka dni, poprzez regulacje ilości pigmentu (gromadzenie lub uwalnianie ommochromów), dostosowują swoją barwę do otoczenia. Dlatego czasem można spotkać osobniki w trakcie tego procesu (czyli żółte przy białych kwiatach lub odwrotnie). A co z samcami? Są mniejsze (3-4 mm) od samic (9-11 mm), zwykle o ciemnej barwie (i kremowym odwłoku), prowadzą mniej widowiskowy tryb życia.

Ciekawostka: został europejskim pająkiem roku 2006. Gratulujemy kwietnikowi 🙂